 |
 |
 |
| KOT1 |
KOT2 |
KOT3 |
 |
Pierwsze doniesienia na temat tej rasy
datowane są na około 1350 rok i wskazują, że pochodzi ona
z syjamskiego miasta Ayudhya. Pierwotnie koty żyły w
świątyniach, gdzie były pilnie strzeżone i karmione
najlepszymi kąskami, a ich opiekunami mogli być wyłącznie
członkowie rodziny królewskiej. Uważano, że te koty
posiadają „specjalne moce”. Nazywano je „królewskimi
kotami Syjamu”. Kot syjamski był rasą, o której świat dowiedział się dość późno, bo dopiero pod koniec XIX wieku. Władca Syjamu podarował parkę kotów o imionach Pho i Mia brytyjskiemu konsulowi sir Edwardowi Blencowe Gouldowi. Zwierzęta zaprezentowano na londyńskiej wystawie w 1885 roku. Pierwsze koty syjamskie trafiły do europejskich ogrodów zoologicznych jako atrakcja dla zwiedzających. Początkowo na wystawach nie wzbudzały specjalnego zainteresowania. W 1892 roku opracowano pierwszy wzorzec rasy. W 1909 roku założono pierwsze stowarzyszenie zrzeszające miłośników kotów syjamskich. |
 |
Cechą swoistą dla kota syjamskiego jest
jego maść. Zwierzę ma jasną sierść, najczęściej w
kremowym, liliowym, karmelowym, cynamonowym, płowym lub
morelowym kolorze. Znakiem rozpoznawczym są ciemne punkty
na pyszczku, uszach, ogonie, nogach i łapkach. Czarny kot
syjamski jest niezgodny ze wzorcem rasy. Wymagany jest
wyraźny kontrast pomiędzy barwą zasadniczą a kolorem
znaczeń. Sierść syjamskiego kota jest bardzo krótka,
zwarta, przylegająca do skóry. W dotyku miękka i
delikatna, pozbawiona podszerstka. Wieloletni dobór hodowlany doprowadził do powstania kotów syjamskich bardzo różniących się od pierwowzoru. Obecnie część przedstawicieli tej rasy charakteryzuje się bardziej wydłużonym ciałem, spiczastym pyszczkiem i dużymi uszami. Pierwotnie kot syjamski był dość masywny, o bardziej zaokrąglonych kształtach. Zwierzęta o wyglądzie zbliżonym do pierwszych „syjamów” nazywane są kotami syjamskimi tajskimi lub tradycyjnymi (old style). Smukłe osobniki to typ nowoczesny (modern style). Hodowcy starają się o uznanie kota syjamskiego nowego typu za odrębną rasę. |
 |
„Syjam” jest kotem
krótkowłosym, pozbawionym podszerstka, więc jego sierść
nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Wystarczy uczesać go
raz w tygodniu gęstym grzebieniem lub szczotką z włosiem.
W okresie linienia, które jednak nie jest zbyt intensywne,
należy czesać kota częściej. Poza tym o kota syjamskiego trzeba dbać tak samo, jak o każdego kota domowego: systematycznie kontrolować czystość uszu, przycinać pazury i sprawdzać stan uzębienia. Warto zwrócić uwagę na te aspekty podczas rutynowych wizyt u lekarza weterynarii. |